Baron Van Voorst, die aan het begin van vorige eeuw eigenaar was van het Loenense bos, vond het noodzakelijk dat midden in het bos een woning werd gebouwd voor de jachtopziener. Hij was van mening dat zijn medewerkers kort bij hun werkterrein moesten wonen. Daarom werd in 1915 een huisje in het bos gebouwd.
Een flink eind van de Dalenk verrees een huisje zonder enig comfort. Het kreeg als naam Steinhull (Steile hoogte). Hendrik Staal ging er eerst wonen met zijn gezin. Staal en zijn vrouw moesten het zonder waterleiding, elektrisch licht en aardgas stellen.
Hendrik Staal werd door de baron aangesteld om toezicht te houden op zijn gebied, omdat het vaak voorkwam dat stropers zijn wild wegkaapten. Staal had reeds een beruchte reputatie als stroper en kende daarom de klappen van de zweep. Baron van Voorst dacht dat Staal daarom een goede jachtopziener kon zijn. Enige jaren heeft Staal zijn plicht gedaan, maar de baron kwam er toch achter dat hij wat buiten zijn boekje was gegaan. Staal kreeg van de baron zijn ontslag en moest ook het huisje in het Loenense bos verlaten.
Om welke reden het huisje daarna zeven jaar lang leeg stond, is niet bekend. De volgende bewoners was de familie Willem van Boven. Deze familie woonde aan de Groendaalseweg. Om gezondheidsredenen moest de familie daar weg. In 1930 ging Van Boven met gezin naar het huisje in het bos. Mevrouw Van Boven was totaal niet bang om daar eenzaam te wonen op Steinhull.
Toen de oorlog aanbrak, bleek Steilhull een ideaal bolwerk te zijn voor onderduikers. Russen, Polen, Engelse piloten en mensen van andere nationaliteiten vonden bij Van Boven een veilig onderkomen. In huis en schuur vonden zij een schuilplaatsje. Elke dag ging iemand van de familie Van Boven naar de ‘holbewoners’ om hen van voedsel te voorzien. Soms woonden er in en om Steinhull wel 28 onderduikers.
Toen de familie te oud werd om daar wat primitief te wonen gingen ze weer terug naar de Groenendaalseweg. Het huisje werd nadien kort bewoond door de beheerder Meijerink, die verhuisde naar Het Boshuis. Daarna is Steinhull de woning geworden van de schaapherders van de Loenermark. Wygert van de Born woonde er een tijd nadien Jan Mojel die het van de gemeente voor elkaar kreeg om aangesloten te worden op stroom en telefoon. Nadien nog meer herders. Thans wordt Steinhull bewoond door de huidige schaapherder Arjan Daalhuisen.
