Ik raak mijn koffie niet kwijt. En dat is een vreemde zin, dat geef ik toe. Maar geen zorgen, ik leg het uit. Het gaat om Intenso Roasted & Ground Coffee. Die kocht ik bij Lidl. Normaal gesproken neem ik altijd andere koffie, maar ik zag dat deze Intenso een stuk goedkoper was. Hup, twee pakken in de kar.
Sommige mensen zweren bij een bepaald merk. Douwe Egberts bijvoorbeeld. Ik niet. Als het pak roodkleurig is, vind ik het prima. En gewoon filterkoffie uiteraard. Geen George Clooney-koffiecupjesflauwekul. Daar heb ik sowieso nooit iets van begrepen. Koffie hoort niet uit een aluminium cupje te komen. Koffie moet uit een filter druppelen.
Maar het gaat dus even over die Intenso Roasted & Ground Coffee van Lidl. Op het eerste gezicht leek alles in orde. Het pak was rood en de terminologie goed gekozen. Er ontbrak alleen iets: de smaak. Ik kwam erachter toen ik op vrijdagochtend een lekker kopje koffie wilde drinken. Het woordje ‘lekker’ was niet van toepassing. Het woordje ‘koffie’ ook niet. Dit was geen koffie, dit was uilenzeik.
Nu ben ik uiteraard bekend met het fenomeen Kopi Luwak. De duurste koffie ter wereld die gemaakt is van kattenstront. Ik verdenk Lidl ervan dat ze geprobeerd hebben dit te kopiëren, maar dat er ergens in het proces iets gruwelijk verkeerd is gegaan. Misschien hebben ze muizenkeutels gebruikt omdat die goedkoper waren. Hoe dan ook, ik wil er niets meer mee te maken hebben.
Ik heb de koffie op de Facebook weggeefhoek gezet. Eten en drinken weggooien is immers zonde. Tot nu toe heb ik nog geen belangstellenden kunnen vinden. Misschien was ik in mijn advertentie iets te eerlijk toen ik schreef dat de koffie niet te hachelen is. Wil jij het proberen? Of wil je iemand vergiftigen? Mail me gerust.
