D’r bint keerls die wilt de ega niet loaten weten dat ze arg late thuus komp. Jan, uut un darp in disse streek, menen hier wat op evonden te hebben. Helaas was ut middel veul arger as de kwoale. Mo’j is heuren…
Op un dag had Jan un gezellige oavond in het darpscafé. D’r waren biljartkampioenschappen en hee wol hier ok an meedoen. Zien vrouw Dinie had um nog zo dringend op ut harte edruk niet zo late thuus te kommen. Jan wörden töt zien grote verassing kampioen van de club. Zoiets mos toch royaal evierd worden, was de mening van zien moatjes van de club. Elke keer wörden d’r un rondjen egeven.
Ut liep al aardig in de kleine uurtjes toen Jan weg kon kommen en de fietse pakken um noa huus te goan. Onderweg prakkezeren hee zich rot hoe hee ut noe mos anleggen um ongemarkt thuus te kommen. Al had hee dan aardig wat biertjes op, denken kon hee nog heel goed. Hoe mos hee dat anpakken? Altied worden zee wakker as hee de sloapkamer inkwam. En noe zollen de rapen gaar wèzen as zee marken dat ut zo bar late was. Wat te doen? Hee kreeg un goed idee. Um heur in de waan te loaten dat hee al lange thuus was wol hee in ut ondergoed de sloapkamer binnenkommen. Ut leek dan krek of hee van de WC kwam. Jan kleden zich uut in de schuure en nam zich veur de volgende margen op tied op te stoan en de kleren doar op te halen.
Zien list lukken. Toen hee in zien ondergoed de sloapkamer binnenkwam en un bitjen duf keek, wörden Dinie wel wakker maar dach meteen dat hee van de WC kwam. Ze had bar veul sloap, dreeien zich umme en sliep weer varder. Verduld dach Jan dat heb ik mooi ered. Zee hef d’r niks van emark. Dat kan ik nog is vaker doen en schoaf noast Dinie in ut grote berre.
Jan had lekker esloapen toen hee wakker wörden deur de wekker. Hee had flink wat spiekers in de kop. Hee dach varder nargens an, schoaf in zien warkkleren en ging in de keuken wat èten. Doar zien duffe kop dach hee helemoal niet aan de kleren in de schuure.
Dinie kwam in de loop van de dag in de schuure en zag de kleren van Jan liggen. Zo roaken niet arg fris natuurlijk want met de pils wörden natuurlijk flink eknooid. Zee kon niet bedenken hoe die kleren doar noe kwamen. Jan lei doar nooit wat neer.Ineens ging heur un lichien branden. “Zol die smiespel van un keerl zich stiekem in de schuure hebben uut ekleed um heur te loaten geleuven dat hee al lange thuus was?. Dat mos hoast wel”.
Ut sprèèk vanzelf dat d’r un best onweerschoer boaven ut huus bleef hangen en toen Jan thuus kwam barsten dat lös. Hee kwam thuus en toen hee ut zoere gezichte van Dinie zag, vroeg hee wat d’r an mankeren. Wat zee toen allemoal hef ezeg dat hoef ik hier niet te herhalen. Ut was niet fraai. Un feit was wel dat Jan zien biljartoavondjes veurlopig kon vergèten…
Goed goan,
Martien, de Platschriever uut Loenen
Wie veul leug (liegt), mot veul onthollen
