Vroeger was Pasen een lentefeest. Overal ontluikend nieuw leven, groei en bloei, zingende vogels. Reden om feest te vieren, en je te verwonderen ook over het overweldigende nieuwe leven.
Die verwondering klinkt ook door in het Paasverhaal. In de meest uitzichtloze situatie is een nieuw begin mogelijk. Jezus is niet dood, Hij leeft. Alles waar Hij voor stond – liefde, vertrouwen, hoop, vrede, recht – het is niet tevergeefs geweest, het gaat ongedacht verder. Er is een liefde die blijft. Mensen staan op uit dat wat hen omsluit. En gaan met vallen en opstaan doen wat Jezus hen heeft voorgeleefd. Er zíjn voor mensen in de kou of in de knel, ongeacht hun levensovertuiging, afkomst, ras, seksualiteit; liefde en licht brengen in onverschilligheid, donker en haat; vertrouwen wekken in angst en cynisme; hoop en steun geven in onzekerheid en wanhoop. Zo kan soms onverwacht nieuw leven geboren worden.
“Onaanraakbaar, onkwetsbaar,
zo goed als dood
was ik vroeger; gevangen
hield ik mij groot.
Maar jouw liefde, geduldig
als lentezon
breekt mij open; gewillig
keer ik mij om
naar het licht en het leven,
zie de wereld, verwonderd,
voorbij de dood.”
(Hein Stufkens)
Goede Paasdagen!
Gert Jansen (predikant Ellecom/De Steeg)